Το Πολύχρονο είναι μεγάλος οικισμός του νομού Χαλκιδικής. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Κασσάνδρας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Το χωριό φημίζεται για την παραλία του, η οποία προσελκύει πολλούς επισκέπτες κάθε χρόνο. Τρία χιλιόμετρα ανατολικά του Πολύχρονου σε ορεινή περιοχή βρίσκεται η λίμνη Μαυρόμπαρα. Πρόκειται για προστατευόμενη περιοχή φυσικής ομορφιάς
Στη θέση του σημερινού Πολυχρόνου υπήρχε η αρχαία Νεάπολη, αποικία των Ερετριέων. Πιστεύεται ότι ιδρύθηκε στα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ. Η πόλη αυτή δέχθηκε πολλές βαρβαρικές επιδρομές, με τελευταία αυτή των Ούννων, που οδήγησε στον αφανισμό της, το 540. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, η Νεάπολη φαίνεται ότι ξαναχτίστηκε στην κοντινή θέση «Φραγκοκλησιά», όπου έχουν επισημανθεί λείψανα ρωμαϊκού οικισμού. Τον 11ο αιώνα στην περιοχή αυτή εγκαταστάθηκαν γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Οι τελευταίοι έφτιαξαν το χωριό Πολύχροω, το οποίο ονομάστηκε έτσι λόγω των πολλών λουλουδιών που υπήρχαν εκεί. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας πυρπολήθηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους. Αργότερα ελάχιστοι εναπομείναντες κάτοικοι επέστρεψαν και έφτιαξαν από την αρχή το χωριό, το οποίο εξαιτίας λεκτικής παραφθοράς έλαβε το όνομα Πολύχρονο. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, όπως και όλα τα υπόλοιπα χωριά της χερσονήσου, υπαγόταν φορολογικά στο βακούφι του Γκαζανφέρ Αγά, ενώ διοικητικά ανήκε στο ναχιγιέ της Καλαμαριάς. Το 1821 οι κάτοικοι του Πολυχρόνου συμμετείχαν στην επανάσταση της Χαλκιδικής με αποτέλεσμα το χωριό να καταστραφεί από τα οθωμανικά στρατεύματα. Ανάμεσ στους αγωνιστές του 1821 ξεχωρίζουν ο Νικόλαος Ιωάννου, ο Αθανάσιος Ανδρέα και ο Ρήγας Αδάμ.
Στο Πολύχρονο μπορείτε επίσης να επισκεφτείτε το λοφίσκο της Ακρόπολης της αρχαίας πόλης, το αρχαίο νεκροταφείο και την πρωτοχριστιανική εκκλησία με τις μαρμάρινες κολόνες που υπάρχουν στο Πολύχρονο. Επίσης μέσα στο χωριό θα βρείτε το λαογραφικό μουσείο με εκθέματα της ζωής των κατοίκων της περιοχής. Επιπλέον αξίζει να επισκεφτείτε την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου που χτίστηκε το 1912, την πλατεία της Γέννησης του Χριστού με την εκκλησία της Γέννησης του Χριστού που χτίστηκε το 1863, και το υπαίθριο ελαιοτριβείο με το πιεστήριο.
