Το εξωκλήσι του Αγ. Γεωργίου είναι κτισμένο πάνω στο μεσαίο κλίτος τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής εκκλησίας του 5ου αιώνα μ.Χ., διαστάσεων 14×12,5 μέτρων, η οποία πρέπει να καταστράφηκε τον 6ο αιώνα μ.Χ. μαζί με τον σημαντικότερο οικισμό της εποχής. Ο οικισμός άρχισε να εμφανίζεται στα Ελληνιστικά χρόνια (3ος-2ος αι. π.Χ.) και να αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς στους λόφους βόρεια του Αγ. Γεωργίου. Φαίνεται ότι ήταν ένα χωριό γεωργών και ναυτικών. Μια επιγραφή που βρέθηκε το 1963 εντοιχισμένη στο εξωκλήσι του Αγ. Γεωργίου, μας έδωσε σημαντικές πληροφορίες. Σύμφωνα με το κείμενό της, ο Ηρακλείδης και ο Μένιππος, τα παιδιά κάποιου Φανίου, αφιέρωσαν κάτι στους Διόσκουρους και στη Μάντα, οι οποίοι άκουσαν την παράκλησή τους. Η παλαιοχριστιανική βασιλική πάνω στην οποία είναι κτισμένο σήμερα το εξωκλήσι, σύμφωνα με τα ευρήματα της ανασκαφής του 1971 που βλέπουμε σήμερα, ήταν μια όμορφη εκκλησία, η οποία χωριζόταν σε τρία κλίτη, με τρία ζεύγη μαρμάρινες κολώνες και είχε μαρμάρινο ψιλοδουλεμένο τέμπλο. Νότιοανατολικά του ναού εκτείνονταν το νεκροταφείο του τότε οικισμού, από το οποίο βρέθηκαν δυο μεγάλοι, κτιστοί, θολωτοί τάφοι. Με τις ανασκαφές του 1979 αποκαλύφθηκε και ένα ρωμαϊκό λουτρό, το οποίο ίσως να χρησιμοποιήθηκε και ως βαπτιστήριο.
