Κατά την αρχαιότητα, η Τορώνη υπήρξε μία από τις σημαντικότερες πόλεις της Χαλκιδικής, η οποία καταστράφηκε τον 6ο αιώνα μ.Χ. από τις επιδρομές των Βαρβάρων. Στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. αποικίστηκε από τους Χαλκιδείς, ενώ κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου υπήρξε το μήλον της Έριδος μεταξύ των Αθηναίων και των Λακεδαιμόνιων. Κατά τη διάρκεια της κλασικής περιόδου, η Τορώνη είχε δύο ακροπόλεις, μία στα νότια και μία στη Λήκυθο, όπου σήμερα διασώζονται τα ερείπια βυζαντινού φρουρίου, που πιθανότατα καταστράφηκε επί Τουρκοκρατίας.
Από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Τορώνης είναι η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Χτισμένη τον 5ο αιώνα σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής, καταστράφηκε τον 6ο αιώνα και στα θεμέλιά της οποίας νέος ναός, το μωσαϊκό του οποίου διασώζεται σε καλή κατάσταση μέχρι και σήμερα. Αξίζει, επίσης, να επισκεφτείτε το νεκροταφείο της εποχής του Σιδήρου, του 11ου αιώνα π.Χ., όπου έχουν ανασκαφεί 134 τάφοι και ήρθαν στο φως 500 καλά διατηρημένα ευρήματα.
Διατηρούνται μεγάλα τμήματα της οχύρωσης, και τα ερείπια ναού, στο υπόγειο του οποίου υπήρχε δίδυμη δεξαμενή. Σωζόταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα οπότε το τουρκικό κράτος επέτρεψε σε έναν Ιταλό εργολάβο να χρησιμοποιήσει τα οικοδομικά υλικά της οχύρωσης για να στρωθούν με καλντερίμι οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης και της Κωνσταντινούπολης.
